Lopatkas Bundesbahn-Blues.
I mog de Frau´n, i mog de Maunna,
wos i ned mog, san de Eisn´bauhna.
I woa no goa ned g´scheit gebor´n,
do bin I scho a Orschloch wor´n.
Ois klana Bua, do woa mein Traum,
a Lehrbua bei da Eisnbauhn.
Doch wia´s im Leb´n oft so geht,
i woa dafir gaunz anfoch z´bled.
Ois Lokfihra – z´bled,
ois Fohrdiensleita – z´spät,
ois Schlossa – zu schwoch,
ois Heislputza – ned vom Foch,
ois Schaffna – z´blad,
om Schoitta – z´fad,
ois Weichenschmiera – zu schlecht,
ois Stootssekretär – grod recht.
Und domois hob i ma geschwor´n,
de Bauhn soll nimma länga fohr´n.
Johrzehnte orweit i schon drau´n,
dass i des ollas záumhaun kaunn.
Ois Verkehrsstootssekretär,
foit mia des nimma schwer.
Waunn´s a rean und deppat schaun,
i muas se trotzdem aussehau´n.
A jeda auf da Wöt soll wisse´n,
auf de Eisnbauh´n wird g´schissn.
E uer LOPATKA
Lopatkas Bundesbahn-Blues.
-
- Beiträge: 70
- Registriert: Fr Dez 19, 2008 11:12
- Wohnort: Wien